Bugün Pınar ile birçok sergi gezdik.
Gezdiğimiz ilk sergi Erdem Ilgaz'ın "Süperpozisyon Kanunu" adlı sergisi oldu.
http://galerisplendid.com/tr/erdem-ergaz
Süperpozisyonun ne demek bilmiyordum eve gelince biraz baktım ve hakkında matematiksel bir terim olduğundan öte fazla bir bilgi edinemedim. Ama ekşi sözlükte süperposizyon ile ilgili hoş bir espri buldum sizinle paylaşayım dedim:
- sevgilim nasil bir pozisyon dusunuyosun bu akşam?
- superpozisyon.
- oldu canım
Şaka bir yana sergiyi çok beğendim, beğendik. Mizah içeren işleri her zaman sevmişimdir. Erdem Ergaz'ın dil ve içeriğin birbirini desteklediği işlerindeki sağlam alt yapıyı çok rahat hissedebildim. Yine de bana kalırsa bu işerin tuval üzerine olmasının bir anlamı yoktu. Çoğu zaman çağdaş sanatta anlatılmak istenenlerin yarısını ıskaladığımı düşünüyorum. Bu işlerin tuval üzerine olması, camekanlı çerçeveler içinde olması onları ciddiyi almamız için mi yapılmıştı diye düşünmedim değil.
İkici sergi ise Şükar Moral'ın Kazım Taşkent Sanat Galerisindeki "Aşk ve Şiddet" aldı sergisiydi.
www.arsiv.sabah.com.tr/2009/03/30//haber,1DEBAAF3524543F48DC46E84010D098A.html
Sergi başarılıydı. Girişte Moral'ın performasının videosu ve performansında kullandığı melzemeler sergileniyordu. Üst katta ise ailenin toplandığı akşam sofrası parodisi vardı. Yine de malesef Türk bir sanatçıdan çok yabancı bir sanatçının sergisini geziyormuşum gibi hissettim. Türk sanatçıların kültürel problemlerine batının gözünden bakmaktan kurtuldukları zamanları özlemle bekliyorum.
Gezdiğimiz üçüncü sergi Galerist'teydi. Evren Tekinoktay ve Uygur Yılmaz'ın işlerininin niye bir arada sergilendiğini anlayamadım. Açıkçası Tekinoktay'ın işlerini beğenmedim ama Yılmaz'ın işlerine bayıldım.
www.bigglook.com/biggistanbul/kultur/aktv_detay.asp?aktv_id=55965&aa_id=1
Yılmaz bir konuyu almış üzerinde yıllarca ve defalarca çalışmış ve bu harika fotoğraf sergisi ortaya çıkmış. Kendisini tebrik ediyorum. Son zamanlarda gördüğüm en güzel sergiydi.