Yeniden Pınar ile sergi turu düzenledik....
Tek tek sergilerden bahsetmektense genel izlenimlerimi aktarmaya çalışmak belki bu sefer daha doğru olacak.
Artık sergi mekanları değişiyor, eski depolar, eskiden köhne sayılan mekanlar pahalı sanat eserlerinin satıldığı ticari bir ortama dönüştürülüyor. Bu mekanların genç sanatçıların soluk alabileceği yerler olması bizim için büyük şans- en azından ben kendi adıma konuşayım. Ama şu an işleri sergilenen "güncel" sanatçıların işlerine baktığımda malesef genç nefesli, heyecan uyandıran, risk alan işler göremedim. Güncel sanat oratamında yüzlerce kere işlenmiş temaların orta karar bir yorumunu izledim. Acaba ülkemizde gerçekten de ilginç işler üreten, risk alan sanatçılar yok mu? Hep aynı tarzda çalışmalar görmekten bıkmadık mı?
Bütün bunların yanı sıra sergi mekanları işlerin rahatça izlenmesine imkan tanımayabiliyor. Kocaman resimler dar koridorlara asılabiliyor. Bu işlere kaç kişi gerçekten bakıyor,onlardan etkileniyor ? Yoksa zaten ezberlerde olan bir okuma formülü ile işler birkaç göstergeye dayanarak değerlendirilip geçiliyor mu?
İstanbul'da üç beş kişinin ağzına bakan bir güncel sanat piyasasının olduğu defalarca yazıldı. Tabi bunu değiştirmek yine sanatçıların elinde. Özellikle yeni parlayan sanatçılar gündemde kalabilmek için, en heyecanlı dönemlerinde, güncel sanat piyasasının gereklerini yerine getirerek, yapmak istediklerini bastırmaya devam ederlerse şikayet etmeye hiçbir hakları kalmaz. Unutmayalım ki sanat bütün "güncelliğine" ramen samimiyet gerektirir.
Tek tek sergilerden bahsetmektense genel izlenimlerimi aktarmaya çalışmak belki bu sefer daha doğru olacak.
Artık sergi mekanları değişiyor, eski depolar, eskiden köhne sayılan mekanlar pahalı sanat eserlerinin satıldığı ticari bir ortama dönüştürülüyor. Bu mekanların genç sanatçıların soluk alabileceği yerler olması bizim için büyük şans- en azından ben kendi adıma konuşayım. Ama şu an işleri sergilenen "güncel" sanatçıların işlerine baktığımda malesef genç nefesli, heyecan uyandıran, risk alan işler göremedim. Güncel sanat oratamında yüzlerce kere işlenmiş temaların orta karar bir yorumunu izledim. Acaba ülkemizde gerçekten de ilginç işler üreten, risk alan sanatçılar yok mu? Hep aynı tarzda çalışmalar görmekten bıkmadık mı?
Bütün bunların yanı sıra sergi mekanları işlerin rahatça izlenmesine imkan tanımayabiliyor. Kocaman resimler dar koridorlara asılabiliyor. Bu işlere kaç kişi gerçekten bakıyor,onlardan etkileniyor ? Yoksa zaten ezberlerde olan bir okuma formülü ile işler birkaç göstergeye dayanarak değerlendirilip geçiliyor mu?
İstanbul'da üç beş kişinin ağzına bakan bir güncel sanat piyasasının olduğu defalarca yazıldı. Tabi bunu değiştirmek yine sanatçıların elinde. Özellikle yeni parlayan sanatçılar gündemde kalabilmek için, en heyecanlı dönemlerinde, güncel sanat piyasasının gereklerini yerine getirerek, yapmak istediklerini bastırmaya devam ederlerse şikayet etmeye hiçbir hakları kalmaz. Unutmayalım ki sanat bütün "güncelliğine" ramen samimiyet gerektirir.